بررسی اثر ضد سرطانی داروی پروپرانولول در رده ی سلول سرطانی k۵۶۲ در شرایط آزمایشگاهی

مقدمه و هدف: یکی از پروتئین های درگیر با سرطان و استرس، گیرنده های بتا آدرنرژیک اند. فعالیت درمانی بلوکه کننده های بتا مانند پروپرانولول به بلوکه کردن گیرنده های بتا آدرنرژیک نسبت داده می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر مهاری داروی پروپرانولول بر روی رشد رده ی سلول های سرطانی k562 می باشد. مواد و روش ها: به منظور ارزیابی فعالیت ضد سرطانی داروی پروپرانولول، ابتدا غلظت های مختلفی از داروی پروپرانولول تهیه شد. پس از تیمار سلول ها با غلظت های مختلف دارو، با استفاده از روشmtt درصد مهار رشد داروی مورد نظر بر رده ی سلول های سرطانی k562 در زمان های مختلف (24، 48 و 72 ساعت) سنجیده شد. داده های به دست آمده با روش t-test تجزیه و تحلیل شد. برای بررسی آپوپتوز از آزمون قطعه قطعه شدن dna به روش الکتروفورز و روش رنگ آمیزی dapi استفاده شد. یافته ها: در این پژوهش داروی پروپرانولول باعث کاهش قدرت بقاء سلول های k562 شد. اثر مهاری داروی پروپرانولول وابسته به زمان و غلظت بود و بنابراین در غلظت های بالاتر دارو و 72 ساعت پس از تیمار، بیشترین اثر مهاری مشاهده شد (p<0.05). نتیجه گیری: با توجه به اثر مهاری داروی پروپرانولول، ممکن است بتوان از این ترکیب برای درمان سرطان استفاده کرد.